در یک رمان بی نظیر فریبنده و بسیار جدی، رمان کمیک فوق العاده سارتر شامل برخی از شخصیت های شناخته شده و محبوب تر در ادبیات انگلیسی مانند عمو توبی، کورپال تریم، پارسون یوریک و دکتر Slop می باشد و دارای یکی از نوآورانه ترین و سبک های روایت غم انگیز در تمام ادبیات.
لورنس استرنز شاهکار بزرگ طنز خنده دار و طنز غنی از هر تلاشی برای طبقه بندی آن است. رمان پویا، قسمت دیگراس، روایت غم انگیز ناسازگار، تولد و زندگی قهرمان تاسف انگیز تریسترام شندی، فلسفه بی نظیر پدرش والتر، عصبانیت و وسواسهای نظامی عمو توبی و چندین شخصیت دیگر، از جمله Dr. Slop ، اصلاح طلبان و پارسون یوریک. جشن شادی از امکانات بی حد و حصر هنر تخیلی، تریسترام شندی، تظاهرات کلاسیک از محدودیت های آن است.
خرید کتاب تریسترام شندی
جستجوی کتاب تریسترام شندی در گودریدز
معرفی کتاب تریسترام شندی از نگاه کاربران
ممنون از افتخاراتتون، و شما، خانم، که قطعا الگویی برای خواندن اگر نه بررسی این کتاب با خودتان * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *؛ همانطور که من تمایل ندارم در قرن هجدهم بچرخم این داستان ماندگار، که به طور خودکار از بین رفته است، سه جلد از نه جلد را در بازی می گذارد، قبل از اینکه رؤیای ما فریب خورده و اشتباه گرفته شود. ورود خودم غیرمعمول بود - اگر تا حدی تاخیر داشته باشد؛ مادرم، مستعد ابتلا به خرافات و عواقب شهودی، ----- به عنوان مثال، ناسا را برای هر رویداد آب و هوایی مقصر می داند ----- یک زردرنگ زرد نظامی را برای تداوم مفهوم من متهم کرد. به طور خلاصه، یک تعجب دلپذیر بود؛ یک عبارت است که بعدا در توصیف من تجدید نمیشود. با این حال، تعمید مسئله دیگری بود. بر خلاف تریستر تاسف انگیز، نامگذاری به همان ترتیب انجام شد؛ ---- من باید جوان باشم. چند سال بعد از پدرم پرسیدم که نام خانوادگی چه معنایی دارد؟ یک حقه ای از نامه هایی که توسط بعضی از اعضای جزیره الیس تشدید می شود قابل تلفظ می باشد. من امیدوار بودم که برای DEFENDER OF THE FAITH یا WARRIOR LONE در BATTLE؛ چیزی شبیه به آن؛ ---- بله، نه، او گفت، از کلمه لهستانی برای ریزگردها آمده است. مادر بزرگ من که تنها از 13 سالگی به لهستان از ایالات متحده وارد می شود در بازدید سالانه اجباری ما لبخند می زند و من YAN-TUSH، به نظر می رسد ظالمانه لهستانی برای JUNIOR، لبخند می زنم، اما چیزی که تقریبا به عنوان ساقه کمی ترجمه شده است. بنابراین، شما می دانید، من آن را برای من است. کتک زدن به دقت انتخاب شد. عمو بوچ، با چشمهای فولادی آبی و کمربندهای سفید، چاقوهایش را میخورد و بسیار خوشمزه آبجو و ویسکی بود. مراسم تدفین من اولین بار بود - به غیر از زمانی که او در طول جنگ جهانی دوم یک آمبولانس را در انگلستان به سرقت برد، برای رفتن به دیدار برادرش، پدر من، و ایجاد یک حادثه بین المللی؛ ------ و آخرین بار او بیش از پنج مایل از خانه اش عمه مری نمی کرد و نمی رفت، به اتاق می رفت؛ او یک ورودی را به سبک هالیوود می سازد. عمه مری، عمو بوتچ را با مایع قهوه ای نداشت، اما مخالفتی نداشت و مطمئنا قادر به انجام آن بود. آن روز دوم از حزب بود زمانی که آنها با من منصوب؛؛ در جریان سفید: برای پیاده روی به کلیسا. آنها زمانی که وارد می شدند فریاد می زدند و پدرش والتر پرسید کجا کودک بود. به نظر می رسید که آنها راوی خود را نابود کرد. دوره دقیق عدم نظارت من مشخص نیست --- حساب های مختلف ---- و این به هیچ وجه بهانه ای برای سوء رفتار بعدی من است و نه نامگذاری من، که، همانطور که من گزارش داد، تصادفی نیست. با این حال؛ من تمایل به عقب ماندگی است، که باعث می شود من یک خواننده مناسب برای کسی که 300 صفحه طول می کشد به دنیا آمدن. خلاقیتها، بدون شک، خورشید است: ---- آنها زندگی، روح خواندن هستند؛ - - به عنوان مثال آنها را از این کتاب بیرون بکشید. - - شما همچنین ممکن است کتاب را همراه با آنها ببرید؛ --- اما من هجوم می آورم. از همه کانت هایی که در این جهان باطل می اندیشیدند، ---- هرچند ممکن است ناامید منافقین بدترین باشد؛ --- انتقاد از مظلوم ترین است! این یک کارناوال سوار یک کتاب است؛ یک سفر چرخش سر و کری لبخند و دانستن winks؛ ما را در جنگ و در عشق کار می کنیم. Sterne به سروانتس وفادار و دیکنز است. بنابراین، خانم متشکرم برای * * * * * * * ؛ 18th C. این بود و سپس این است که در حال حاضر؛ ---- به غیر از زمانی که آنها همان.
مشاهده لینک اصلی
در این رمان بسیار زیاد است که به سختی می داند کجا آغاز شود، که مشکل اسرار سارتر برای 300 صفحه اول یا بیشتر است. تریسترم شندی یک شاهکار کمیک است، مانند فیلدینگ تام جونز، که به سختی پس از اختراع ژانر به وجود آمد. حتی نام Sternes تقریبا به نظر می رسد بازی در کلمات و آسان برای دیدن چرا ذهن های بزرگ که به دنبال Sterne مانند نیچه (توجه داشته باشید @ جشنواره الاغ @ در Zarathustra)، ساموئل بکت (انتظار برای خداحافظ)، جیمز جویس (Ulysses) و JP Donleavy Darcy Dancer، Gentleman، The Singular Man، Balthazar B.، The Ginger Man، Saddest Summer of Samuel S.) فوق العاده تحسین شده و تحت تاثیر او قرار گرفت. باید عاشق روشی که توبی به خانم وادمن توضیح دهد جایی که او در طی یکی از محاصره های قلعه اش زخمی شد. باید بخشی از ستاره ها را خاموش کنید و از خواننده ها بخواهید که در غلط های مورد علاقه خود مداد بیاورند و صفحات جوهر سیاه و سفید، الگوهای مرمری، صفحات خالی و خطوط خمیده را نشان دهند که به معنی خام است از زندگی خود. او فصل ها را درباره سبیل ها، بینی ها، دکمه ها و هیچ چیز می نویسد. من مخصوصا قبل از چندین جلد از مراسم مخصوص افراد مشهور لذت بردم. Epigrams خوشمزه بود و خواننده دقیق در هر صفحه برای جلب توجه به Sternes اغلب ظریف سبک کمیک پاداش است. Sterne قطعا این سبک را با یک سبک ادبی تجربی باز کرد که در آن او یک رمان پر جنب و جوش، خشن و خنده دار را که هنوز 300 سال پس از آن نوشته شده بود، ایجاد کرد. من نمی توانم به اندازه کافی در مورد سهم این جواهر کمیک به آثار ادبی که به ویژه در ایرلند دنبال شد می گویند. اگر شما یک خواننده جدی با حس شوخ طبعی هستید، توسط Sternes ناخودآگاه از سرگرم کردن و روشن شدن است.
مشاهده لینک اصلی
ویتگنشتاین یک بار اشاره کرد که شما می توانید سودمندانه کل کار فلسفه را که به طور کامل از جوک ها است، بنویسید. من تعجب می کنم که آیا این ایده از ترسترام شندی (از آنجایی که او گفت که یکی از کتاب های مورد علاقه اش است) را می گیرد، زیرا این دقیقا همان چیزی است Sterne در اینجا انجام داده است. از آنجایی که او به عنوان محرک خود، طرز فکرش را انتخاب کرده است، مانند Stere، مانند شکسپیر که به طور غم انگیز نبوغ و دروغگویانه یاریک یریک (که به نظر می رسد Sterne به عنوان علامت خود انتخاب شده است، از آنجا که او نه تنها در اینجا، بلکه در سفر عاطفی خود نیز نهفته است) مرتب کردن بر اساس یک علامت سیگاری با این حال، من فکر می کنم این روش بسیار عجیب و غریب برای نشان دادن بینش است که در آن فکر کردیم هیچ کدام از اینها وجود ندارد (و به نوعی ما فکر می کردیم که بعید است که آن را بوت کنیم) که او را به عنوان یک فیلسوف- رمان نویس جالب می کند. روایت او مسیری را نشان می دهد که شیوه های متفاوتی دارد که بینش در زندگی وجود دارد. در نهایت، آنچه که کار بررسی می کند این است که معنی خود شناختی و چه چیزی برای ساخت یک داستان منسجم است که خود را از تجربیات مبهم ما تعریف می کند. این ابعاد توصیف روایت را به منظور مدل سازی فرآیندهای روزمره خود شناختی و معنا، گسترش می دهد، در حالی که در نهایت نشان می دهد که روایات ما خودشان را به هدف می کشند. هدف از این رمان این است که خود رفلکسون محدودیت روایت را به عنوان یک رسانه بررسی کند تا شکل زندگی را شکل دهد. بیشتر کمدی معرفت شناسی است. ما شاهد تلاش های دیوانه ای است که راوی می گوید دقیقا علت رویدادها را مشخص می کند، مانند یک مرد قدیمی فریبنده که از طریق تمام جیب هایش در جست و جوی کلید های خود، به طوری که می تواند مهمانان خود را به خانه اش بسپارد، طول می کشد. این بهheros @ long-delayed-born منتهی می شود (بله، شخص حتی تولد نمی شود، اگر بخواهم بخاطر داشته باشم، فصل 9)، زیرا راوی نمی تواند به درستی توصیف درست زنجیره علی تبدیل شود منجر به آن می شود. در این مورد، شما خواسته بودید که موضوع روایت را در اینجا دنبال نکنید، بلکه به پشت سر موضوع نگاه کنید، در حال ساخت موضوعی که از قطعات زندگی است، به طرز شگفت انگیزی با یک مرد عاشقانه جدی، که ناامید برای اینکه شما را با یک داستان سرگرم سازید (اما تصور میکنم، در مورد خود Sterne که در پشت صحنه است، نیز گمراه کننده و غم انگیز است). اگر شما در جستجوی یک داستان در اینجا هستید، این کار یک آزمون ترسناک برای استقامت برای شما خواهد بود. و این دقیقا همان جایی است که طنز آن دروغ است، در تخلیه ی خنده ای که هر بار که متوجه شوید راویان فریب خورده اند، فریبکارانه و فلسفی در مورد شناسایی علل دقیق وقایع زندگی، علت استقرار ناخوشایند و نامحدود رضایت ما از گرسنگی معرفتی ما برای نتیجه گیری روایت که همه ما انتظار داریم. همه ما برای بستن درست از انتهای شل گرسنه می مانیم. آیا می تواند او را به زودی در حال حاضر ؟؟ آماده شد تا علت را از پنجره بیرون بیاورد، اگر بتواند فقط با آن برخورد کند و به زندگی ادامه دهد. لطفا، به اندازه کافی در مورد چگونگی صحبت کردن با عمو در مورد روش های ارتقاء نظامی ممکن است تا چه حدی با رویدادهای منجر به تلقیح در ارتباط باشد؟ و با این حال، ما به طرز عجیب و غریبی دوست داشتیم درمان به نحوی از بین برود. و همچنین بخشی از طنز وضعیت است. من فکر می کنم که تمام ساختارهای روایی بر روی هستی شناسی ضمنی ساخته شده اند. Sterns استثنا نیست، و با این حال به نظر می رسد این غفلت از جزئیات، شما فکر می کنم من توهم یک الگو است که هیچ کدام وجود دارد. در یک سفر دلنشین، راوی به وضوح یک اصل اساسی خود را فرموله می کند: @ همه در حال intermixd است. @ این یک ضد اصل است، زیرا بیشتر از همه زندگی حرفه ای است. در حقیقت،all intermixd @ در زندگی است، و به همین دلیل است که در هنر او نیز متصل است، که تلاش می کند محدودیت های نمایش و توضیحات را بسط دهد تا منعکس کننده زندگی تا آنجا که ممکن باشد. Sterne یک پیشگام اولیه در جریان جریان آگاهی روش روایت است که تلاش می کند تجربیات را در تمام غنای کثیف خود تجربه کند. با این حال، خطوط و روش متمایز و کلاژ مانند ساختن توصیفی که غالبا در کمبود تکمیل انتشاریا به دست می آید و به خودی خود مانند یک خانه از کارت های ساخته شده روی شن می افتد، نشان می دهد که روایت طبق ماهیت خود، تلاش بی هدف برای ایجاد کل کامل و معنادار از وجود ذاتا شکسته و پراکنده. خود رفلسیویسم منشأ روایت را به چندین قطعه قطعه ای تقسیم می کند. اگر دقت کردید، ما کامل و کامل گرد می کنیم و برعکس. ما هرگز توانایی تجربه در روایت، شبکه های نمادین را نمی توانیم بگیریم. ما فقط می توانیم حاشیه ای از این غنای غریب غلبه کنیم. من عاشق راههایی هستم که او را به نمایش می گذارد، به طور روایتی، آنچه را که در \"صفر\" درگیر است، توصیفی صادقانه از یک رویداد در زندگی دارد. روایت فرایندهایی را که توسط روزمره و لحظه ای لحظه به لحظه برطرف می شوند، مجددا به کار می گیرد، ما با هم جمع می کنیم که چه معنایی از تجربه ما خارج شده است. روایت های خودبخود بازنگری در بررسی روند توصیف ...
مشاهده لینک اصلی
من واقعا دوست داشتم این را دوست داشته باشم. Sterne نویسنده بسیار قابل انعطاف و بسیار قدرتمند است. شاید او برای بتشی زبانشناختی برای همه آزاد است که مردم مانند جیمز جویس انجام می دهند، اما او هرگز کمی عجیب و غریب و فنی نوآورانه نیست. شما می توانید یکی از جملاتی که به طرز وحشیانه ای از خود نشان می دهد را در یک ضربان قلب تشخیص دهید. اما من هنوز نمی توانستم Tristam Shandi را بگذارم. نه به این دلیل که آن بدی به خودی خود (بخش هایی از آن بسیار جذاب و واقعا خنده دار است به طوری که اساسا هیچ نوشتاری از قرن 18th جذاب و یا خنده دار نیست) اما به نظر می رسد مانند کار یک استعداد بزرگ اساسا برای صدها و صدها صفحه در مورد چیزی که دوست داشتم، به من، یک حیله. اگر ادبیات مدرن چیزی را اثبات نکرده است، من این اشتباه را نپذیرفتم که این قطعات بزرگ و متناقض متن کاملا معتبر و گاه حتی حیرت انگیز در داستان و غیر داستانی است. اما یک تمساح، هر چند با شکوه و باهوش، هنوز جنبشی از چیزی است و Tristram Shandy واقعا چیزی برای از میان رفتن یا بازگشت ندارد. هیچ مرکزی نداشت. شاید من یک خواننده به اندازه کافی مفهومی بلند پروازانه برای درک چیزی که این آزاد شناور نیستم، اما این کتاب باعث می شود حتی تخیلی ترین داستان پس از مدرن به نظر می رسد در مقایسه با. تن از رمان های جدید سعی می کنند آن را دردناکانه مشخص کنند که چقدر آنها غیرمتمرکز شده اند، چقدر کاملا بحثگرا و آزاد از محدوده سنت های ادبی ما اغلب قابل قبول است. Sterne چیزی نوشت که در واقع آن چیزهاست، و در حالی که ممکن است از سوی او هوشمندانه باشد، فقط کافی نیست. نه از کسی که بدیهی است که از بین بردن برای انجام خیلی بیشتر است.
مشاهده لینک اصلی
صادقانه بگویم، من قبل از اینکه این فیلم در سال گذشته منتشر شد، از این کتاب شنیده نشود. همسر من یک گزارش NPR در مورد این فیلم را شنید و از چندین بار اصطلاحات Post-Modern و Unfilmable را استفاده کرد که می دانست من علاقه مند خواهم شد. ما فیلم را دیدیم و آن را دوست داشتیم. در نهایت، کتاب را برداشتم و آن را خواندم، انتظار یک کار چالش برانگیز بود که برخی از سود تقسیم فکری را به دست می آورد، اگر بتوانم به نحوی از آن استفاده کنم. در واقع، کتاب بسیار سرگرم کننده بود. در حقیقت پیشگویی از احساسات پست مدرن بود. البته جایی که امروز می توانید مراجع سینمایی را پیدا کنید، به جای آن، اشاره به ولتر، سروانتس و شکسپیر بود. واقعا، بسیاری از کتاب ها با (و سپس جدید) شکل رمان، و سوالات چه قابل نوشتن و چه چیزی نیست. روایت، مانند آن است، به عنوان یک مماس های راوی در اطراف خود زندگی نامه، گسترش یافته توسط یک @ ویرایشگر @ در قالب پاورقی ها، و گاهی اوقات به سمت راست متن قرار داده شده است. راوی به طور مستقیم به خواننده می پردازد، اغلب انتظارات خوانندگان را پیش بینی می کند و بحث خود را به بحث می گذارد. پاورقی ها در نقاط زمان پیش از یادآوری (؟) از خنده دار دیوید فاستر والاس است و تنش میان @ narrator @ و @ editor @ به من یادآور نابوکوف ها را غیر قابل اعتماد راویان است. گفت و گوی اشتباه، دو Don DeLillo و Philip K. Dick را برانگیخته است. تایپوگرافی عجیب و غریب و فصل کمیک های مختصر یادآوری (preall؟) Vonnegut. در نتیجه، به دلایل آشکار، من سعی می کنم آن را از طریق این کل بررسی بدون ذکر نویسنده که قافیه با Schmynchon.
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب تریسترام شندی
خرید کتاب تریسترام شندی
جستجوی کتاب تریسترام شندی در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
در این رمان بسیار زیاد است که به سختی می داند کجا آغاز شود، که مشکل اسرار سارتر برای 300 صفحه اول یا بیشتر است. تریسترم شندی یک شاهکار کمیک است، مانند فیلدینگ تام جونز، که به سختی پس از اختراع ژانر به وجود آمد. حتی نام Sternes تقریبا به نظر می رسد بازی در کلمات و آسان برای دیدن چرا ذهن های بزرگ که به دنبال Sterne مانند نیچه (توجه داشته باشید @ جشنواره الاغ @ در Zarathustra)، ساموئل بکت (انتظار برای خداحافظ)، جیمز جویس (Ulysses) و JP Donleavy Darcy Dancer، Gentleman، The Singular Man، Balthazar B.، The Ginger Man، Saddest Summer of Samuel S.) فوق العاده تحسین شده و تحت تاثیر او قرار گرفت. باید عاشق روشی که توبی به خانم وادمن توضیح دهد جایی که او در طی یکی از محاصره های قلعه اش زخمی شد. باید بخشی از ستاره ها را خاموش کنید و از خواننده ها بخواهید که در غلط های مورد علاقه خود مداد بیاورند و صفحات جوهر سیاه و سفید، الگوهای مرمری، صفحات خالی و خطوط خمیده را نشان دهند که به معنی خام است از زندگی خود. او فصل ها را درباره سبیل ها، بینی ها، دکمه ها و هیچ چیز می نویسد. من مخصوصا قبل از چندین جلد از مراسم مخصوص افراد مشهور لذت بردم. Epigrams خوشمزه بود و خواننده دقیق در هر صفحه برای جلب توجه به Sternes اغلب ظریف سبک کمیک پاداش است. Sterne قطعا این سبک را با یک سبک ادبی تجربی باز کرد که در آن او یک رمان پر جنب و جوش، خشن و خنده دار را که هنوز 300 سال پس از آن نوشته شده بود، ایجاد کرد. من نمی توانم به اندازه کافی در مورد سهم این جواهر کمیک به آثار ادبی که به ویژه در ایرلند دنبال شد می گویند. اگر شما یک خواننده جدی با حس شوخ طبعی هستید، توسط Sternes ناخودآگاه از سرگرم کردن و روشن شدن است.
مشاهده لینک اصلی
ویتگنشتاین یک بار اشاره کرد که شما می توانید سودمندانه کل کار فلسفه را که به طور کامل از جوک ها است، بنویسید. من تعجب می کنم که آیا این ایده از ترسترام شندی (از آنجایی که او گفت که یکی از کتاب های مورد علاقه اش است) را می گیرد، زیرا این دقیقا همان چیزی است Sterne در اینجا انجام داده است. از آنجایی که او به عنوان محرک خود، طرز فکرش را انتخاب کرده است، مانند Stere، مانند شکسپیر که به طور غم انگیز نبوغ و دروغگویانه یاریک یریک (که به نظر می رسد Sterne به عنوان علامت خود انتخاب شده است، از آنجا که او نه تنها در اینجا، بلکه در سفر عاطفی خود نیز نهفته است) مرتب کردن بر اساس یک علامت سیگاری با این حال، من فکر می کنم این روش بسیار عجیب و غریب برای نشان دادن بینش است که در آن فکر کردیم هیچ کدام از اینها وجود ندارد (و به نوعی ما فکر می کردیم که بعید است که آن را بوت کنیم) که او را به عنوان یک فیلسوف- رمان نویس جالب می کند. روایت او مسیری را نشان می دهد که شیوه های متفاوتی دارد که بینش در زندگی وجود دارد. در نهایت، آنچه که کار بررسی می کند این است که معنی خود شناختی و چه چیزی برای ساخت یک داستان منسجم است که خود را از تجربیات مبهم ما تعریف می کند. این ابعاد توصیف روایت را به منظور مدل سازی فرآیندهای روزمره خود شناختی و معنا، گسترش می دهد، در حالی که در نهایت نشان می دهد که روایات ما خودشان را به هدف می کشند. هدف از این رمان این است که خود رفلکسون محدودیت روایت را به عنوان یک رسانه بررسی کند تا شکل زندگی را شکل دهد. بیشتر کمدی معرفت شناسی است. ما شاهد تلاش های دیوانه ای است که راوی می گوید دقیقا علت رویدادها را مشخص می کند، مانند یک مرد قدیمی فریبنده که از طریق تمام جیب هایش در جست و جوی کلید های خود، به طوری که می تواند مهمانان خود را به خانه اش بسپارد، طول می کشد. این بهheros @ long-delayed-born منتهی می شود (بله، شخص حتی تولد نمی شود، اگر بخواهم بخاطر داشته باشم، فصل 9)، زیرا راوی نمی تواند به درستی توصیف درست زنجیره علی تبدیل شود منجر به آن می شود. در این مورد، شما خواسته بودید که موضوع روایت را در اینجا دنبال نکنید، بلکه به پشت سر موضوع نگاه کنید، در حال ساخت موضوعی که از قطعات زندگی است، به طرز شگفت انگیزی با یک مرد عاشقانه جدی، که ناامید برای اینکه شما را با یک داستان سرگرم سازید (اما تصور میکنم، در مورد خود Sterne که در پشت صحنه است، نیز گمراه کننده و غم انگیز است). اگر شما در جستجوی یک داستان در اینجا هستید، این کار یک آزمون ترسناک برای استقامت برای شما خواهد بود. و این دقیقا همان جایی است که طنز آن دروغ است، در تخلیه ی خنده ای که هر بار که متوجه شوید راویان فریب خورده اند، فریبکارانه و فلسفی در مورد شناسایی علل دقیق وقایع زندگی، علت استقرار ناخوشایند و نامحدود رضایت ما از گرسنگی معرفتی ما برای نتیجه گیری روایت که همه ما انتظار داریم. همه ما برای بستن درست از انتهای شل گرسنه می مانیم. آیا می تواند او را به زودی در حال حاضر ؟؟ آماده شد تا علت را از پنجره بیرون بیاورد، اگر بتواند فقط با آن برخورد کند و به زندگی ادامه دهد. لطفا، به اندازه کافی در مورد چگونگی صحبت کردن با عمو در مورد روش های ارتقاء نظامی ممکن است تا چه حدی با رویدادهای منجر به تلقیح در ارتباط باشد؟ و با این حال، ما به طرز عجیب و غریبی دوست داشتیم درمان به نحوی از بین برود. و همچنین بخشی از طنز وضعیت است. من فکر می کنم که تمام ساختارهای روایی بر روی هستی شناسی ضمنی ساخته شده اند. Sterns استثنا نیست، و با این حال به نظر می رسد این غفلت از جزئیات، شما فکر می کنم من توهم یک الگو است که هیچ کدام وجود دارد. در یک سفر دلنشین، راوی به وضوح یک اصل اساسی خود را فرموله می کند: @ همه در حال intermixd است. @ این یک ضد اصل است، زیرا بیشتر از همه زندگی حرفه ای است. در حقیقت،all intermixd @ در زندگی است، و به همین دلیل است که در هنر او نیز متصل است، که تلاش می کند محدودیت های نمایش و توضیحات را بسط دهد تا منعکس کننده زندگی تا آنجا که ممکن باشد. Sterne یک پیشگام اولیه در جریان جریان آگاهی روش روایت است که تلاش می کند تجربیات را در تمام غنای کثیف خود تجربه کند. با این حال، خطوط و روش متمایز و کلاژ مانند ساختن توصیفی که غالبا در کمبود تکمیل انتشاریا به دست می آید و به خودی خود مانند یک خانه از کارت های ساخته شده روی شن می افتد، نشان می دهد که روایت طبق ماهیت خود، تلاش بی هدف برای ایجاد کل کامل و معنادار از وجود ذاتا شکسته و پراکنده. خود رفلسیویسم منشأ روایت را به چندین قطعه قطعه ای تقسیم می کند. اگر دقت کردید، ما کامل و کامل گرد می کنیم و برعکس. ما هرگز توانایی تجربه در روایت، شبکه های نمادین را نمی توانیم بگیریم. ما فقط می توانیم حاشیه ای از این غنای غریب غلبه کنیم. من عاشق راههایی هستم که او را به نمایش می گذارد، به طور روایتی، آنچه را که در \"صفر\" درگیر است، توصیفی صادقانه از یک رویداد در زندگی دارد. روایت فرایندهایی را که توسط روزمره و لحظه ای لحظه به لحظه برطرف می شوند، مجددا به کار می گیرد، ما با هم جمع می کنیم که چه معنایی از تجربه ما خارج شده است. روایت های خودبخود بازنگری در بررسی روند توصیف ...
مشاهده لینک اصلی
من واقعا دوست داشتم این را دوست داشته باشم. Sterne نویسنده بسیار قابل انعطاف و بسیار قدرتمند است. شاید او برای بتشی زبانشناختی برای همه آزاد است که مردم مانند جیمز جویس انجام می دهند، اما او هرگز کمی عجیب و غریب و فنی نوآورانه نیست. شما می توانید یکی از جملاتی که به طرز وحشیانه ای از خود نشان می دهد را در یک ضربان قلب تشخیص دهید. اما من هنوز نمی توانستم Tristam Shandi را بگذارم. نه به این دلیل که آن بدی به خودی خود (بخش هایی از آن بسیار جذاب و واقعا خنده دار است به طوری که اساسا هیچ نوشتاری از قرن 18th جذاب و یا خنده دار نیست) اما به نظر می رسد مانند کار یک استعداد بزرگ اساسا برای صدها و صدها صفحه در مورد چیزی که دوست داشتم، به من، یک حیله. اگر ادبیات مدرن چیزی را اثبات نکرده است، من این اشتباه را نپذیرفتم که این قطعات بزرگ و متناقض متن کاملا معتبر و گاه حتی حیرت انگیز در داستان و غیر داستانی است. اما یک تمساح، هر چند با شکوه و باهوش، هنوز جنبشی از چیزی است و Tristram Shandy واقعا چیزی برای از میان رفتن یا بازگشت ندارد. هیچ مرکزی نداشت. شاید من یک خواننده به اندازه کافی مفهومی بلند پروازانه برای درک چیزی که این آزاد شناور نیستم، اما این کتاب باعث می شود حتی تخیلی ترین داستان پس از مدرن به نظر می رسد در مقایسه با. تن از رمان های جدید سعی می کنند آن را دردناکانه مشخص کنند که چقدر آنها غیرمتمرکز شده اند، چقدر کاملا بحثگرا و آزاد از محدوده سنت های ادبی ما اغلب قابل قبول است. Sterne چیزی نوشت که در واقع آن چیزهاست، و در حالی که ممکن است از سوی او هوشمندانه باشد، فقط کافی نیست. نه از کسی که بدیهی است که از بین بردن برای انجام خیلی بیشتر است.
مشاهده لینک اصلی
صادقانه بگویم، من قبل از اینکه این فیلم در سال گذشته منتشر شد، از این کتاب شنیده نشود. همسر من یک گزارش NPR در مورد این فیلم را شنید و از چندین بار اصطلاحات Post-Modern و Unfilmable را استفاده کرد که می دانست من علاقه مند خواهم شد. ما فیلم را دیدیم و آن را دوست داشتیم. در نهایت، کتاب را برداشتم و آن را خواندم، انتظار یک کار چالش برانگیز بود که برخی از سود تقسیم فکری را به دست می آورد، اگر بتوانم به نحوی از آن استفاده کنم. در واقع، کتاب بسیار سرگرم کننده بود. در حقیقت پیشگویی از احساسات پست مدرن بود. البته جایی که امروز می توانید مراجع سینمایی را پیدا کنید، به جای آن، اشاره به ولتر، سروانتس و شکسپیر بود. واقعا، بسیاری از کتاب ها با (و سپس جدید) شکل رمان، و سوالات چه قابل نوشتن و چه چیزی نیست. روایت، مانند آن است، به عنوان یک مماس های راوی در اطراف خود زندگی نامه، گسترش یافته توسط یک @ ویرایشگر @ در قالب پاورقی ها، و گاهی اوقات به سمت راست متن قرار داده شده است. راوی به طور مستقیم به خواننده می پردازد، اغلب انتظارات خوانندگان را پیش بینی می کند و بحث خود را به بحث می گذارد. پاورقی ها در نقاط زمان پیش از یادآوری (؟) از خنده دار دیوید فاستر والاس است و تنش میان @ narrator @ و @ editor @ به من یادآور نابوکوف ها را غیر قابل اعتماد راویان است. گفت و گوی اشتباه، دو Don DeLillo و Philip K. Dick را برانگیخته است. تایپوگرافی عجیب و غریب و فصل کمیک های مختصر یادآوری (preall؟) Vonnegut. در نتیجه، به دلایل آشکار، من سعی می کنم آن را از طریق این کل بررسی بدون ذکر نویسنده که قافیه با Schmynchon.
مشاهده لینک اصلی